خیمههای حسین
جهان برید سیه جامه در عزای حسین (ع) که سوخت شعله بیداد خیمههای حسین (ع) ز آه پرده گیان حریم عرش خدای زمانه خیمه برافراشت در عزای حسین (ع)
شاعر: مشفق کاشانی
جهان برید سیه جامه در عزای حسین (ع)
که سوخت شعله بیداد خیمههای حسین (ع)
ز آه پرده گیان حریم عرش خدای
زمانه خیمه برافراشت در عزای حسین (ع)
شب است و بادیه تاریک و در بدر اطفال
حدیث درد که داند به جز خدای حسین (ع)
بشوی گرد ملال از رخ یتیمانش
به اشک دیده چو باران به کربلای حسین (ع)
ز بندبند زمین و زمان، فغان برخاست
چه شورهاست خدایا به نینوای حسین (ع)
گذشت از سر و سامان و جان به جانان داد
هزار جان من و عالمی فدای حسین (ع)
شفق ز تشت افق تا گشود چشمه خون
فلق بریده سرآمد که این برای حسین (ع)
شکسته قامت و از پافتاده زینب را
ببین برابر بیمار مبتلای حسین (ع)
به تیغ حادثه مشفق جدا ز پیکر باد
سری که نیست در او لحظهای هوای حسین (ع)
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}